HP/de Tijd Expo


HP/De Tijd Expo geeft jonge kunstenaars een podium om hun werk te tonen. Waarom? Omdat er veel moois wordt gemaakt én om uw ogen te verwennen. Deze week: Caitlin Sas uit Beneden-Leeuwen.

Caitlin Sas (Dreumel, 1989) studeerde in 2014 af aan de Koninklijke Academie van Beeldende Kunsten in Den Haag, afstudeerrichting: fotografie. In datzelfde jaar verscheen het fotoboek Anders kijken, met daarin portretten van jonge mensen met albinisme. De Volkskrant riep het boek uit tot een van de mooiste fotoboeken van 2014. Momenteel werkt Sas aan het fotoproject ‘De 8ste schoonheid’, een serie over jonge mensen met flaporen.

Over haar werk
“In de hedendaagse wereld lijkt het streven naar uiterlijke perfectie één van de belangrijkste dingen. Miljoenen mensen maken iedere dag selfies, in de hoop dat mensen hun waardering erover uitspreken in de vorm van likes, hearts of comments. Met mijn foto’s wil ik op een positieve manier een bepaalde, vaak negatief ervaren aandoening, onder de aandacht brengen. Ook wil ik de maatschappij een spiegel voorhouden, zodat mensen zien dat schoonheid vaak in onze ‘imperfectie’ zit. De foto’s die ik heb geselecteerd voor deze Expo zijn afkomstig uit twee van mijn projecten: de eerste zeven zijn gemaakt voor het project ‘Anders kijken’, de laatste drie voor het project ‘De 8ste schoonheid’.”

Anders kijken
“Het pigment melanine zorgt voor de kleur van onze ogen, onze huid en ons haar. Mensen met albinisme hebben dat pigment van nature niet. Een albino is iemand met te weinig pigment en heeft daarom vaak een lichte huid, oog- en haarkleur. Hun ogen zijn vaak overgevoelig voor licht en hun zicht is zeer beperkt. De huid verbrandt sneller en soms maken hun lichtschuwe ogen onwillekeurige bewegingen. Mijn fascinatie voor de elegantie van een albino heb ik vastgelegd in dit werk.”

De 8ste schoonheid
“Een bleke huid, een moedervlek boven je lip, kuiltjes in je wangen, sproeten… Deze uiterlijke kenmerken behoren tot de zeven schoonheden. Omdat deze schoonheden door de drager vaak ervaren worden als een ‘imperfectie’ werden deze in de zestiende eeuw daarom als iets moois of speciaals bestempeld, om de persoon die zo’n imperfectie heeft een beter zelfbeeld te geven. Daarom werd elk van deze ‘imperfecties’ gerekend tot een van de zeven schoonheden. Om deze reden zouden flaporen daar ook toe moeten behoren, als een achtste schoonheid.”

MAART 2015